Δικαστές και οικογένειες: Καλησπέρα!

Είμαι ο Cheng Qiguang του Vitality Bar και το θέμα που μοιράζομαι σήμερα είναι: δεν υπάρχει καλύτερη ηλικία, μόνο η καλύτερη νοοτροπία. Κάποιοι μπορεί να αναρωτιούνται ποια είναι η καλύτερη ηλικία στη ζωή; Είναι η ξέγνοιαστη παιδική ηλικία, η ζωηρή νεότητα ή τα ήρεμα γηρατειά. Προσωπικά πιστεύω ότι δεν υπάρχει καλύτερη ηλικία στη ζωή, μόνο η καλύτερη νοοτροπία.

Γεννήθηκα σε μια απομακρυσμένη αγροτική οικογένεια, με πολλά αδέρφια στην οικογένεια, και είμαι ο μικρότερος, συχνά στο σπίτι από τους μεγαλύτερους αδερφούς και αδερφές που με «νταήκαν», αλλά όσο αδικούμαι, πηγαίνω στους γονείς μου για να παραπονεθώ, θέλω να λάβω φροντίδα και αγάπη από τους γονείς μου, γι' αυτό και μεγάλωσα συνεχώς σε ένα παιχνιδιάρικο περιβάλλον. Λόγω της φτώχειας της οικογένειάς μου, παράτησα το σχολείο πολύ νωρίς και έμεινα στο σπίτι μέχρι την ηλικία των 17 ετών. Με το κύμα των μεταρρυθμίσεων, του ανοίγματος και της μεταναστευτικής εργασίας, πήγα νότια στην Γκουανγκντόνγκ με αρκετούς συντρόφους. Εκείνη την εποχή, η ψυχική μου κατάσταση άλλαξε σταδιακά, επειδή όταν έφευγα από το σπίτι, συχνά συναντούσα δυστυχισμένα και λυπηρά πράγματα και δεν ήθελα να αφήσω τους γονείς μου να ανησυχούν, κάθε φορά που πήγα στο σπίτι για να αναφέρω την ειρήνη, έλεγα πολύ καλά. Καθώς μεγαλώνω, το πρώτο πράγμα που τους τηλεφωνώ τώρα είναι να τους πω να φροντίσουν την υγεία τους και μου λένε να δουλέψω. Με αυτόν τον τρόπο, ελπίζω ότι ο γέρος θα μπορέσει να περάσει τα γηρατειά του άνετα, ο γέρος ελπίζει ότι θα μπορέσει να εργαστεί με ηρεμία, ο ένας να κρατάει τις δυσκολίες στις καρδιές του, να υπομένει σιωπηλά μόνος του, να μην αφήνεται ο ένας τον άλλον να ανησυχεί.

Υπάρχει ένα είδος ζεστασιάς που οι άνθρωποι δεν ξεχνούν ποτέ, δηλαδή η αλληλεξάρτηση της ψυχής. Για την εκπαίδευση των παιδιών, αγόρασα ένα σπίτι στην κομητεία, θέλω οι γονείς μου να μετακομίσουν μαζί μου στην κομητεία για να ζήσουμε, αλλά δεν είναι πρόθυμοι να πουν ότι είναι καλό να ζεις στην εξοχή, όχι μόνο ένα ευρύ οπτικό πεδίο, καθαρό αέρα, αλλά και να φυτεύεις λαχανικά, να ταΐζεις κοτόπουλα, να τα επισκέπτεσαι για να κουβεντιάζεις, νομίζω ότι είναι επίσης, για την κομητεία που δεν ξέρει, είναι καλύτερο να νιώθεις άνετα στην εξοχή. Έτσι μπορώ να επιστρέψω μόνο για να περάσω λίγες μέρες μαζί τους στις διακοπές κάθε χρόνο. Θυμάμαι ότι μόλις γύρισε το Φεστιβάλ της Άνοιξης, έμεινα σπίτι για μερικές μέρες, λόγω του τέλους των διακοπών, για να γυρίσω γρήγορα στην εταιρεία στη δουλειά (όταν ο ουρανός έβρεχε ελαφρά, η μητέρα μου με κοίταξε να πηγαίνω στην έδρα της κομητείας για να ετοιμάσω τις αποσκευές μου, έκανε ένα βήμα παραπατώντας και με έστειλε στο χωριό. Όταν πήγα μακριά για να κοιτάξω πίσω, εκείνη στεκόταν ακόμα στην πύλη του χωριού και με κοιτούσε. Σταμάτησα και της έγνεψα δυνατά, λέγοντας δυνατά «Μαμά! Γύρνα πίσω! Θα γυρίσω να σε δω όταν είμαι ελεύθερος». Δεν ξέρω αν με άκουσε, αλλά είμαι σίγουρος ότι μπορούσε να νιώσει τι είπα. Είμαι πολύ καθαρή στην καρδιά μου, αυτό το κύμα, φοβάμαι/άλλη μια χρονιά για να συναντηθούμε, εκείνη την εποχή η καρδιά είναι πολύ βαριά, ακόμα κι αν υπάρχουν κάθε είδους καρδιές, αλλά για να ζήσω, ή να γυρίσω αποφασιστικά και να προχωρήσω μπροστά.

Στο δρόμο της ζωής, θα συναντήσουμε πολλά δυσάρεστα πράγματα και εμπειρίες, που μπορεί να είναι κάποια ασήμαντα μικρά πράγματα. Αυτή τη στιγμή, θα πρέπει να ηρεμήσουμε και να το σκεφτούμε. Τα προβλήματα μπορούν να μας φέρουν μόνο κακή διάθεση, αλλά η κακή διάθεση δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Εκτός αν πρώτα παραδεχτούμε την ήττα, στην πραγματικότητα/η ζωή μας είναι έτσι, θαμμένη στα εμπόδια, την εμπειρία της καρδιάς.

Πρόσφατα, διαβάζω τον «Νόμο της Ζωής» του Inamori Kazuo και το νιώθω βαθιά. Ήμουν τόσο απασχολημένος σε όλη μου τη ζωή, τόσο εξαντλημένος από τη δουλειά. Όλες οι δυσκολίες έχουν περάσει, αλλά η ζωή δεν έχει φτάσει τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Είμαι απασχολημένος κάθε μέρα, αλλά δεν ξέρω τι σημαίνει «πολυάσχολος/πού; Δουλεύοντας μέχρι αργά το βράδυ, τα αποτελέσματα της εργασίας είναι ελάχιστα και μερικές φορές δεν γίνεται τίποτα, αλλά το σώμα αισθάνεται πολύ κουρασμένο. Θυμάμαι τον κ. Inamori να λέει: «Η ουσία της πικρίας/είναι η ικανότητα να εστιάζεις για μεγάλο χρονικό διάστημα σε έναν συγκεκριμένο στόχο, είναι η ουσία του αυτοελέγχου, της επιμονής και της ικανότητας να σκέφτεσαι βαθιά, όταν το νιώθεις αυτό/αφόρητο, αλλά και να δουλεύεις σκληρά, αποφασισμένος να προχωρήσεις, αυτό θα αλλάξει τη ζωή σου». Σταδιακά καταλαβαίνω ότι ο πόνος είναι για να ενισχύσει την καρδιά, να ακονίσει την ψυχή, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να καλλιεργήσουμε τη φύση, να γνωρίσουμε ανθρώπους για να καλλιεργήσουμε την καρδιά.

OO5A3213
PixCake

Ώρα δημοσίευσης: 17 Νοεμβρίου 2023